ไม่ว่าใครจะวิพากษ์วิจารณ์หรือมีความคิดเห็นกันอย่างไร แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยนะครับว่า หลุยส์ นานี่ คือผู้เล่นแนวรุกที่อันตรายที่สุดของยูไนเต็ดในซีซั่นนี้ ฟอร์มการเล่นโดยรวมในปีนี้ทำให้เจ้าตัวสามารถพูดเต็มปากเต็มคำได้เลยว่า ฉันนี่แหละ ตัวทีเด็ดของทีม
นานี่ภาค 2010/2011 ในแง่ของเกมการเล่นนี่แทบจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจากปีก่อนๆ เลยนะครับ สิ่งเดียวที่ยกระดับเจ้าตัวที่ผู้เขียนมองเห็นก็คือเป็นเรื่องของความมั่นใจล้วนๆ เลยทีเดียว
10 ประตูกับ 15 แอสซิส ในขณะที่ยังเหลือเกมการเล่นอยู่อีกหลายนัด สำหรับผู้เล่นตำแหน่งริมเส้นแล้วนั้นถือว่าเป็นอะไรที่น่าพอใจมากๆ เลยทีเดียว แต่เจ้าหนูโปรตุกีสก็ยังถูกวิจารณ์อยู่บ้างว่า หากเขาให้ความสำคัญกับทีมเวิร์คมากกว่านี้ ตัวเลขมันคงไม่หยุดอยู่แค่นี้เป็นแน่
จะว่าไปผู้เล่นริมเส้นจากแดนฝอยทองนี่ มีโมเดลคล้ายๆ กันนะครับ พวกเขาเหล่านี้มักจะมีตัวเลือกการเล่นแรกในหัวด้วยการใช้เทคนิคพาบอลทำลายแนวรับฝ่ายตรงข้ามด้วยตัวเองมากกว่าจะฝากบอลให้เพื่อนร่วมทีม ไล่เรียงไปเลยตั้งแต่ ซิเมา, ควาเรสม่า,โรนัลโด้ หรือแม้แต่กระทั่งตัวพ่ออย่างฟิโก้เองนี่แหละ ขานั้นคือนิยามของปีกเพลย์เมคเกอร์เลยซะด้วยซ้ำ ซึ่งหากมองในประเด็นนี้แล้วไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไม นานี่ถึงยึดสไตล์การเล่นแบบเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลาง
แต่ใช่ว่าพวกเขาจะปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้เสียเมื่อไหร่ คริสเตียโน่ โรนัลโด้ ในช่วงที่ดีที่สุดของเขากับยูไนเต็ด ก็ถือเป็นผู้เล่นคนหนึ่งที่มีทีมเวิร์คอยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจเลยทีเดียว และนั่นคือสิ่งที่ผู้เขียนอยากจะเห็นในตัวของนานี่ คือการปรับเปลี่ยนทัศนคติการเล่นเสียใหม่ และผลงานของเขาในตอนนี้ก็ไม่อาจกลบเกลื่อนช็อตยิงทิ้งยิงขว้าง และจังหวะการเล่นที่ขัดใจเพื่อนร่วมทีมที่เราเห็นกันจนชินตาได้
คำกล่าวที่ว่าตราสโมสรที่อยู่ด้านหน้าของเสื้อสำคัญกว่าชื่อที่อยู่ด้านหลัง มันจริง และทรงพลังที่สุดจริงๆ นะครับ สมควรอย่างยิ่งที่นักฟุตบอลทุกคนควรจะยึดถือไว้ในใจ โดยเฉพาะกับผู้เล่นของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ด้วยแล้ว
และถ้าหากหลุยส์ นานี่ สามารถพาตัวเองก้าวข้ามผ่านไปถึงสิ่งนั้นได้ล่ะก็
ถึงตอนนั้นแหละ ผู้เขียนเชื่อว่ามีแฟนบอลอีกหลายคนเลยที่พร้อมจะมอบคำว่า "ของจริง" ให้อย่างเต็มใจโดยปราศจากข้อกังขา
